"ذهن کرم خورده"

میگفتند کلاسش به ما نمیخورد،هرجور میتوانى آب پاکى را روى دستش بریز و ریشه این رویایه احمقانه را یکباره بخشکان!هرجور میتوانى روشنش کن تا زمانى که دستش به دهانش نرسد همین آش است و همین کاسه آنقدر بگو و بگو تا بالاخره طعم گس حرفهایت را زیر زبانش مزه مزه کند ،به رگ غیرتش بر بخورد و خودش را جمع و حور کند و براى چندر غازى آویزان ننه بابا و خان دایى اش نشود!بگو اگر مرد مدرنیته و امروزى نباشد که مرد نیست .بگو باید مثل یک جنتلمن رفتار کند ،چاى هورت نکشد ،پیراهنش را مدام در شلوارش نکند و موهاى تافت و ژل زده اش را به سر نچسباند.یاد بگیرد لفظ قلم حرف بزند و بد نیس آن میان کمى هم زبان خارجکى بلغور کند میدانى که ، کلاس دارد .پسر اصغر اقا را نشان کن و بگو این سالار شان  است !از آن بچه ریغو هاى  بود که مدام در محل پلاس  وچشم چرانى دختر همسایه را میکرد، فرنگ رفته و حالا که باز آمده  زمینش تا آسمان فرق کرده با گردن کلفت ها میپلکد و چنان با ناز و عشوه دماغش را بالا میکشد که انگار یک آسمان دهان  وا کرده یک سالار بر زمین  افتاده!همان که تا اسکانس کهنه تا خورده اى را از چند صد مترى بر زمین میدید  دهانش باز میماند و چشماش دو دو میزد حالا چنان اسم و رسم براى خود بر هم زده که بیا و ببین .اینها را بگو تا بداند با این  چشم و ابرو نازک کردن ها به جایى نمى رسد ، بداند که مردم چه بودند و چه هستند و او هنوز در اندر خم یک کوچه سر میکند. اگر اینها را نگویى فردا پس فردا آنچنان برایت اقا بالا سرى کند که نگذارد آب خوش از گلویت پایین نرود، نگذارد نفست بالا بیاید و آنگاه تو هم که از اینجا رانده و از آنجا مانده  لابه و فین فین هایت را براى ما بیاورى .زودتر از آنکه دیر بشود  خط و نشان هایت را برایش بکش ، زودتر از آنکه دیر بشود علاج واقعه کن!خب؟!